به گزارش روابط عمومی شبکه بهداشت و درمان شهرستان مرودشت دکتر روح اله کریمی رئیس این شبکه گفت:

بیماری سالک یا لیشمانیوزیس یک بیماری پوستی مشترک بین انسان و حیوان از جمله جوندگان است که از طریق نیش یک پشه آلوده به انگل به نام پشه خاکی به انسان منتقل می‌شود.<<دکتر کریمی>> عنوان کرد: خطر گزش پشه خاکی همانند انواع حشرات با نزدیک شدن به فصل گرما بیشتر می‌شود، تأکید کرد: چون دوره کمون این بیماری بین دو هفته تا چند ماه است، شیوع بیماری در شش ماهه دوم سال و در فصل پاییز و زمستان بیشتر است.

<<دکتر کریمی>>با بیان اینکه اثر زخم سالک به مدت یکسال باقی می‌ماند که این اثر، اسکار نامیده می‌شود، افزود: بیماری سالک دو نوع شهری و روستایی دارد که از نوع زخم، مخزن بیماری و نوع انگل تشخیص این دو امکان‌پذیر است.

مسوول واحد بیماری های واگیر این شبکه گفت: پس از گزش شخص توسط پشه خاکی ماده آلوده و گذشت دو تا هشت ماه (دوره کمون بیماری)، در محل گزش پشه، برجستگی به رنگ قرمز در پوست ایجاد می‌شود که کمی خارش دارد، ولی فاقد درد است، با گذشت زمان، رنگ زخم قهوه‌ای شده و سرانجام به صورت زخم سرباز در می‌آید؛ این زخم دارای حاشیه نامنظم و برجسته است.

رحمت رضایی ضمن بیان اینکه: در صورت پیدایش یک یا چند زخم پوستی در مناطقی که سالک به عنوان بیماری بومی وجود دارد و در مناطقی که پشه خاکی دیده می‌شود، باید به احتمال وجود بیماری توجه شود، عنوان کرد: تشخیص قطعی بر اساس مشاهده انگل در ضایعات حاصله، پس از تهیه نمونه است.
از دلایل جدی گرفتن این بیماری را باقی ماندن یک زخم بد شکل برای حتی بیشتر از یک سال، در برخی موارد تغییر شکل شدید در قیافه بیمار با تهاجم بیماری به پلک و بینی و ایجاد عوارض شدید به علت ایجاد عفونت ثانویه با باکتری‌ها عنوان کرد.

رضایی: با تأکید بر اینکه روند درمان بیماری طولانی است و گاهی به رغم درمان، جای زخم بر جا می‌ماند، گفت: برای پیشگیری از این بیماری باید نسبت به بهسازی محیط و از میان بردن استراحتگاه و تکثیر پشه‌ها، پرهیز از انباشتن زباله‌ها و نخاله‌های ساختمانی در اطراف محل زندگی، پرهیز از‌‌ رها کردن فاضلاب در معابر، پرهیز کرد.

پایان خبر